Maceracı Kate, bağlı kuruluş bağlantılarından oluşuyor. Bu bağlantılardan satın alma yaparsanız, size ek ücret ödemeden bir komisyon kazanacağım. Teşekkürler!
Twitter’da paylaş
Facebook’ta Paylaş
Pinterest’te Paylaş
E -posta ile paylaş
Bugün benim 37. doğum günüm. Bu konuda müthiş hissediyorum ve her zaman olduğu gibi, son 365 güne ve yol boyunca öğrendiklerime bir göz atıyorum.
Bu yıl ayakkabıyı keşfettim. Ne muhteşem bir buluş.
Daha önce hiç kullanmadım. Her zaman yaşlı bir adam olduklarını düşündüm. Ama son zamanlarda moda spor ayakkabılarını eskisinden çok daha tipik olarak giyiyorum… ve tam boyutlu bir ayakkabı, çoraplarınızı toplamadan, spor ayakkabılarınızı mükemmel bir şekilde durdurmanıza izin veriyor.
Peki ya bu.
Ayrıca ilk gözlük çifti aldım ve kendi yastığımla seyahat etmem gerektiğini fark ettim.
Bununla birlikte, tüm ciddiyetle, bugün burada olmak için çok minnettarım, sağlıklı, aşı, covid içermez, ailem ve arkadaşlarım iyi gidiyor, hizmetim hayata geri dönüyor. Bu yıl herkes bu kadar şanslı değildi.
Prag, Çek Cumhuriyeti
Bir Yıllık Sabır
36 yaşını düşündüğümde, evrak işlerini hatırlayacağım ve devlet kurumlarının yavaş tekerleklerinin dönmesini bekleyeceğim. Sonunda Çek Cumhuriyeti’ne geri dönmesini bekliyor. Köprü vizemi bekliyorum. Ailemin yeniden birleşimi vizesini bekliyorum. Ticaret lisansımı bekliyorum. Sağlık sigortası kartımı bekliyorum.
Covid aşılarının başlamasını bekliyorum. Massachusetts’te yaş grubumun uygun olmasını bekliyorum. ABD’ye indikten saatler sonra 26 Nisan’da ilk aşı randevumu bekliyorum. 24 Mayıs’ta ikinci aşı randevumu bekliyorum. İki haftalık post-vax kutlamasını bekliyorum. Göçmenlik hatlarında gergin bir şekilde beklemek. AB Green Pass’imi bekliyorum.
Kedinin FIP tedavisini 84 gün tamamlamak için bekliyor. Onu çığlık atan 67 gün son derece rahatsız edici enjeksiyonlar. 84 günlük sinir gözlemi. Ama daha iyi oldu, daha iyi kaldı ve Lewis şimdi FIP’den tedavi edildi. Bir mucize.
Bu yıl sabırla bir egzersizdi, çok daha önemli hale getirildi çünkü Prag bu kış altı ay boyunca kapatıldı. Sadece hayati mağazalar açıldı ve her gece 21:00 sokağa çıkma yasağı vardı. Bir noktada Charlie ve ben şehir sınırlarını bırakamadık. Bir noktada Çek Cumhuriyeti dünyadaki en yüksek enfeksiyon oranına sahipti. Hayatlarımız dairemize düştü.
26 Eylül’de Prag’a geldiğim ve 26 Nisan’da ABD’ye dönüşüm arasında Prag’u tam olarak iki kez terk ettim: Şehrin hemen dışındaki Mělník’e, yavrularının onları kabul etmeden önce yaşadığı koruyucu eve. 14 Kasım’da bir kez ve 21 Kasım’da bir kez.
(Bir kez biz bizim daire veya kınamak boyanmışken başka bir Prag mahallesinde üç gün geçirdi ve egzotik bir tatil gibi hissettim!)
Zor bir kıştı. Ama sağlıklıydık ve bu çok önemliydi. Güvenli bir evimiz vardı. Uzaktan çalışabildik. Finansal olarak gelişmese de finansal olarak güvenliydik.
Bu kış, gözlerimizi can sıkıntısıyla pençeye sokabilirdi. Ya da daha da kötüsü, virüs henüz en yüksek seviyelerinde öfkelenirken, kendimizi dünyayı gezmeye atmak, aşılanmamış, maskelenmemiş, yerel kuralları görmezden gelmek.
Bunun yerine, bu kış yavrularımıza gençken tutarlı bir ev ortamı vermek için bir fırsattı. Lewis hastalandığında bu çok daha önemliydi. Aynı zamanda ucuz yaşamak, tüm Çek evraklarımı yaptırmak ve Prag’da da Prag’da Prag’da yaşamayı tanımak için bir fırsattı.
Daha önce kıştan çok daha farklı olamazdı, Meksika’nın etrafında arkadaşlarımızla galivant, cheladas ve mezcal margaritaları yakaladı, karanlık cenotlara atladı ve mavi göllerde yüzüyordu.
Ve yine de bu pencerede çekicilik vardı. Bir fincan çayı yudumlarken pencerenizden yağ kar taneleri düştüğünü görmek. Oturma odanızı bir araya getiren hardal rengi yastıkları bulmak. Keeley kulübü terk ettiğinde ve Roy’un evini yürümeyi beklediğini gördüğünde Ted Lasso anının tadını çıkarmak. Lewis’in tekrar koşmayı, tekrar oynamayı, tekrar atlamayı, tekrar yavru kedi olmayı öğrendiğini görmek.
Her şeyden çok, bu yıl bulunduğunuz yerde memnun olma egzersizi oldu.
Prag, Çek Cumhuriyeti
Olduğunuz yerde memnun olmalısın.
Yönlendirdiğiniz şeye sarılmak çok kolay. Geleceğe bakmak ve söylemek, bunun şimdi ideal olduğunu biliyorum, ama işler değiştikten sonra hayatım çok daha iyi olacak.
Bir zamanlar çok daha fazla param var.
Çok kaybettiğimdenullnull